آجر از قدیمی ترین مصالح ساختمانی است که قدمت آن بنا به عقیده برخی از باستان شناسان به ده هزار سال پیش می رسد. در ایران بقایای کوره های سفال پزی و آجرپزی در شوش و سیلک کاشان که تاریخ آن ها به هزاره چهارم پیش از میلاد می رسد پیدا شده است. همچنین نشانه هایی از تولید و مصرف آجر در هندوستان به دست آمده که حاکی از سابقه شش هزارساله آجر در آن کشور است واژه آجر بابلی نام خشت هایی بوده که بر روی آن ها منشورهای قوانین و نظایر آن ها را می نوشتند. گمان می رود نخستین بار از پخته شدن خاک دیواره ها و کف اجاق ها به پختن آجر پی برده اند. (ادامه در سربرگ بعدی)

(ادامه از سربرگ قبلی) به اعتقاد باستان شناسان ، اولین بار آجر در سرزمین بین النهرین تهیه شده است. به هر صورت باید آجر پس از پیدایش آتش و در نواحی که معادن سنگ وجود نداشته اند اختراه شده باشد. نمونه های زیبا و با عظمت کاربرد آجر در معماری ایران باستان نماینده پیشرفت درخشان ایرانیان در تولید و مهندسی کاربرد این مصالح است. در این میان می توان از زیگوارت چغازنبیل ، ایوان مدائن ، کاخ های فیروزآباد لرستان در قبل از ورود اسلام و همینطور مساجد جامع اصفهان و یزد ، گنبد کاووس و ارگ بم مربوط به دوران پس از ورود اسلام نام برد.

آجر دارای ظاهر بسیار زیبا و ویژه است و از هزاران سال پیش در تعیین سبک معماری موثر بوده و امروزه نیز از آجر به عنوان عنصری که در استحکام و زیبایی موثر است ، استفاده می کنند. آجر پس از گذشت زمان ، زیبایی خود را حفظ می کند. معیار موثری که در انتخاب این مصالح در نماسازی ، فرش کف و پوشش بام سفالی وجود دارد توانایی بالای طراحی با آن است ، زیرا آجر و سفال هماهنگی کاملی با رنگ های طبیعی داشته و دارای شکل و بافت جذابی هستند ، از این رو هرگاه پیشرفت معماری در طی سده های گذشته بررسی شود ، آجر در مقایسه با مصالح دیگر برتری ویژه ای به عنوان عنصر ارتباط دهنده و تثبیت کننده داشته است.